Hardship - water

Ik geloof dat we het al eerder hebben gemeld en gemaild, we wonen inmiddels een maand of wat in een ander huis. Het park waar we nu wonen heet ‘Laughing Waters’. We wisten eerst niet waar die naam vandaan komt, maar na een aantal zware regenbuien weten we het. Het water loopt aan alle kanten het huis in… Leaking Waters .. Laughing Waters ..
Tijdens die regenbuien deed het ons sterk denken aan kampeervakanties in Ierland. Overal loopt het water naar binnen. Door de graniet muren, door de glaspartijen in het denk, langs de kozijnen – we kwamen emmers en potten tekort om alles op te vangen.
Normaal gaat regen gepaard met power-cuts.
Dus dat hele avontuur moet je in het donker zien af te handelen.

Over power-cuts gesproken. Ik las in de Nederlandse web-krant dat er een stroomstoring in Castricum is geweest. 20.000 huishoudens hadden gedurende 1 uur geen electriciteit gehad. Daardoor was ook het verkeer ontregeld. De electriciteitsmaatschappij zal een diepgaand onderzoek doen naar de oorzaak van deze situatie.
Kun je toch zien wat een verschillen er zijn .. In Bangalore gaat dat zo :

Eerst meer over water.
In een van de muren van het huis is een grote scheur ontstaan. Bij hevige regen stroomt het daar naar binnen en langs de muur. We hebben de huisbaas dus maar geinformeerd dat er iets mis is – en dat het huis lekt als een vergiet. Hij zou aktie nemen.

Regen en vocht geeft wel schitterende motieven op de muur – pure kunst hoe schimmels groeien.

Een week later ofzo staat er een man aan de deur die aankondigt dat ze de volgende dag met de werkzaamheden gaan beginnen. Het team – na ja team - komt uit het noorden van de stad en moeten dus bij ons blijven gedurende de nachten enzo. Of dat een probleem is ? Ehh. Ja goed genoeg als ze kunnen verblijven in het huisje van de bewaker en dat kan best.
Tineke vroeg wat ze nou precies kwamen doen. De man liep mee door het huis om te kijken waar de lekkage was. Hij hief zijn handen ten hemel (we begrepen niet of dat was om hulp in te roepen voor de werkzaamheden, of om het nooit meer te laten regenen), hij beklopte de muren alsof ie met de boze geesten in contact wilde komen.
Hij had allerlei plannen en suggesties over hoe de problemen op te lossen. ’t Klonk allemaal weinig overtuigend om eerlijk te zijn. Ze zouden veel water-coating-paste in de cement gebruiken – dat schijnt het wondermiddel te zijn.
De volgende morgen – zondag - begonnen ze met het afbikken van een balkonnetje. 2 mannen de cement kunnen maken en smeren, een helper en twee sjouwers.
Ze hebben nauwelijks gereedschap en ze doen alleen cement-werk.

Ze bleven in het wachters-huisje, die 5 mannen. Ze slapen op de kale vloer, ze maken hun eten op een brander. Afval gooien ze van zich af. ’s Ochtends staan ze te rochelen, kelen te schrapen enzo. Verder trekken ze zich niets aan van wat iemand maar zegt of denkt. Ze kijken in de schappen buiten of ze plankjes, latten of emmers kunnen vinden voor hun nut. Ze waren verbolgen dat wij geen lange ladder hadden of steiger materiaal. Ze waren een week of drie bij ons. De tweede ploeg kwam met een jonge jongen die alle het sjouwwerk moest doen. Hij was 11. Tineke heeft met de jongen en zijn baas gesproken. De jongen kon niet leren op school en om zijn ouders toch te ondersteunen moest ie maar gaan werken. Zo iemand verdient een paar euro in de week. Tineke had geregeld dat hij zou worden opgehaald door een organisatie die kinderabeid aan de kaak stelt. Voordat die organisatie kwam om de jongen op te halen was het klus-team verdwenen.
Ze hebben 3 weken gebikt en ge-cement en toen was het klaar.
Het heeft nog niet zo hard geregend dat we de resultaten hebben kunnen testen.. we zullen zien het lijkt in elk geval wel iets te hebben geholpen. Vooralsnog zijn we blij dat de werkers vertrokken zijn.

Ze hadden beloofd ook de dak-lichten te veranderen en waterdicht te maken. Dat moet nog gebeuren. Wel stond er maandag een schilder op de stoep, die zou het huis van binnen gaan schilderen omdat alle werk nu toch klaar was. Tineke heeft ’em weggestuurd – eerst ’t werk maar afmaken.

Hardship – Stroom

We hebben de goedkeuring om een generator te plaatsen – zodat we tijdens de lange power-cuts toch wat apparaten kunnen gebruiken. Writers – een lokale agency – zou ons helpen met de aanschaf en installatie.
Wat een drama. We dachten een nieuwe kleine compacte Honda generator te krijgen. Op een dag stopte er rond 7 uur ’s avonds een klein tranport rickshaw met een onmogelijk oude lekkende dieselgenerator.
Veel gesprekken over waar die geplaatst moest worden. Knalpijpen en geluidsdempende kast – alles zou geregeld worden. Een hele week niets. Op zondag-ochtend stonden ze op de stoep – ze kwamen de generator plaatsen en installeren.
Eerst moest de fundering geplaatst worden. Daarvoor hebben we verderop een grote granieten steen gezocht/gekocht en die in het gras gelegd. Daar staat-ie nu in onze kleine tuin, bij het zwembad. Onze generator.
Hij zou het moeten doen want hij heeft proefgedraaid. Een hels kabaal. Maar er ontbreken nog wat onderdelen om de installatie af te maken.
Daar zijn we nu al een week of zes mee bezig. Ik had verwacht dat de mannen deze zondag wel zouden komen om het af te maken – maar nog niemand gezien. Nou ja ’t is nog geen avond ..
De volgende keer hopen we je te informeren dat we volledige power backup hebben.

Geweld en bommen in Bangalore

Je hebt waarschijnlijk in de krant gelezen dat er bom-aanslagen zijn geweest in Bangalore. Dat is ook zo. Het waren kleine bommen. De politie doet er alles aan om de terroristen op te pakken. En volgens een voorpagina artikel in “The Hindu” is er een groet vondst gedaan van de plek waar die bommen gemaakt worden. Zie bijgaande foto. Ik was blij dat ze niet bij ons zijn binnengevallen.

Laughing Waters

Er wordt meer en meer gebouwd nu op het park waar we wonen.
Veldje wordt kaal gemaakt, er wordt een pijp geslagen voor water – daarvoor moeten ze hier zo’n 300 meter diep boren, er wordt een hutje gebouwd om de cement droog in op te kunnen slaan, er wordt een hutje gebouwd voor de werkers/bewakers van de site. En dan beginnen ze te graven voor de fundering. Graven gaat met de hand.
Voor de fundering onder de grond gebruiken ze prachtige granietblokken. Voor alles boven de grond afschuwelijke cement-blokken.

Intermezzo.

Heb je dat wel eens. Je zit achter je computer en bent een tekst aan het maken, of een e-mail ofzo. Je kijkt op je toetsenbord, je vingers gaan over het toetsenbord, je vingers genereren de letters op het scherm.
Dan gebeurt er iets met Microsoft, een ander window opent, of een melding verschijnt op het scherm. Je had het nog niet gezien en was nog aan het typen. En je merkt dat er een aantal letters die je getypt had ineens verdwenen zijn. Ze staan niet in je tekst … ze zijn gewoon weg ..
Zo lijkt het tenminste.
In deze tijden van computers en IT gaan er geen bits verloren. Alles gaat ergens heen.
Ik vermoed dat er sprake is van een complot. Een complot van de nederlandse overheid en Microsoft. Ik denk dat all die ongebruikte letters van alle gebruikers worden verzameld en worden gebruikt voor een nieuwe tekst, een nieuwe tekst door en voor alle Nederlanders … laten we zeggen : ‘de Troonrede’. Dus kijk in het vervolg uit met welke letters je verloren laat gaan. Voor je ’t weet moeten jouw willekeurige verloren gegane letters – a c r n i i i s c f l e e s - in de troonrede worden gebruikt voor het woord :’financiele crisis’. En wie wil dat op z’n geweten hebben ?

Hardship ?

hard·ship (härd′s̸hip′)
noun
1.  hard circumstances of life
2.  a thing hard to bear; specific cause of discomfort or suffering, as poverty, pain, etc.
Etymology: ME heardschipe: see hard & -ship

Rust

Bij onze voordeur buiten, hebben we een klein soort veranda. We zitten daar vaak ’s ochtends. Het kijkt uit over een groot veld met op de achtergrond palmbomen en een soort bos. Er is een serene rust. Er vliegen prachtige vogels. Grote adelaars, maar ook kleine kolibri –achtige vogeltjes, hagedissen lopen over de muur .. ’t is een prachtige en rustige plek. Elke keer als we er weer zitten genieten we ervan.
Het uitzicht, de rust en de natuur – prachtig.

Ontbering

Hardship betekent ontbering. Wij denken soms dat het hier in huis en buitenshuis niet allemaal meevalt.
Dat valt eigenlijk reuze mee. Tineke en ik wandelen in de ochtend vaak over ons park. Er zijn veel werkers die in kleine hutjes slapen en wonen. Ze koken hun rijst met houtjes en takjes, geen plaats om te wassen, geen toilet, ze slapen met 10 in een kleine ruimte in het zand, ze wassen hun kleren met de hand op een steen. Wanneer ze naar een nieuw werk komen zie de families aankomen lopen – een paar tassen en potten, wat opgerolde lappen, en zakje kleren en een stuk of wat kinderen. Da’s alles.
Ze verdienen weinig tot niets, en ze hebben niets.
Het meest trieste is : ... ze hebben geen kans ...
Hardship zal in hun woordenboek wel een iets andere betekenis hebben dan in onze.

Goa

Tijdens de Dusshera vakantie zijn we een paar dagen naar Goa geweest – een korte vakantie. (Dusshera is een festival waarin gevierd wordt dat het goede het kwade overwint.)
Goa is aan de Indiase westkust, waar lang geleden de Portugezen India binnen zijn gevallen – die Portugese stijl zie je nog terug in de huizen en namen van mensen die er wonen. Goa is vooral bekend door de witte stranden en de hippies die er zijn gaan wonen. Wij zaten in een mooi en relatief leeg hotel/resort. Lange strandwandelingen, verbande koppen, heerlijk uitgerust .. een kleine foto-impressie.