Een
echte Atlas
Eerst
het goede nieuws : Sinds kort ben ik de trotse bezitter ener Atlas fiets.
Nu het slechte nieuws : Eigenlijk kun je er niet op fietsen. Het komt zo. We
hebben onze fietsen niet meegenomen naar India, en daar hebben we eigenlijk een
beetje spijt van. Even naar de winkel, even een lampje halen – het kan best op
de fiets hier. We hebben hier naar fietsen gekeken. Maar bij de winkels waar we
keken hadden ze een soort mountainbikes, maar dan zonder
versnelling. Toen dacht ik – misschien wel leuk om een Indiase fiets te kopen..
een met leuk
krulzadel, kleurige spatlappen enzo. Er zijn twee belangrijke Indiase merken :
Atlas en Hercules.
Voor 40 Euro hebben we een Atlas fiets gekocht. En hij is mooi !
Enn.... ’t zadel krult wel mooi, maar zit niet lekker.
’t Frame is gemaakt voor kleine Indiase mensen, niet voor lange Europese benen –
ik zit met mijn knieen klem met het stuur.
En de stuurpen staat te scheef, zodat de fiets zwaar rijdt en niet lekker
stuurt. Nou ja – je kunt niet alles hebben.
Kuala
Lumpur
Ik ben
voor mijn werk een paar dagen naar Kuala Lumpur geweest. De beste performers van
de organisatie kregen een reis aangeboden – en het management ging mee. De
Petronas Twin-Towers was het hoogtepunt – wat een schitterend gebouw – zoveel
roestvrij staal en glas.
Verder
natuurlijk de Gala avond met Award ceremonie, waarin alle HP medewerkers in het
zonnetje werden gezet ..
The International School of Bangalore
Voor de
kerstvakantie had Yara een cultural evening. Ze moest in een koor kerstliederen
zingen, met een mooie Schotse rok aan. Haar klas deed het erg leuk en Yara zong
goed mee. Omdat ze in het koor zat kon ze niet meedansen.
Voor de vakantie kreeg ze ook haar rapport. In een woord : ‘Geweldig’. Wij zijn
erg trots op zo’n dochter. Zeer goede cijfers en lofuitingen door haar juffen.
Verder speelt Yara steeds beter op haar ‘recorder’ – dat is Engels voor
blokfluit. Ze krijgt natuurlijk les, maar speelt haar liedjes makkelijk.
Sinterklaas
Met
de Dutchclub hebben we Sinterklaasfeest gevierd bij ons op het park. Met echte
sint en pieten. Er waren mensen die hadden pepernoten, speculaas en ander
strooigoed laten overkomen uit Nederland.
Het was erg gezellig – en de sint had de Nederlandse kinderen goed bedeeld met
kadootjes. Tineke is voorzitter van de Dutchclub en had geregeld dat het
Sinterklaasfeest gesponsored werd door de ING Bank .. GRRRR!
Thuis hebben we ook sinterklaas gevierd met ons drieen. Erg gezellig. Lootjes
trekken met drie is niet spannend, maar we hadden voor elk een surprise en
gedicht gemaakt. Yara was al lang van tevoren met de surprises en gedichten
begonnen. Zoals gebruikelijk waren er natuurlijk kamers waar je niet mocht komen
vanwege de voorbereidingen.
Tineke
heeft ook weer met de kinderen van ons Armadale park de schoen gezet .. Over een
paar jaar vieren 1 miljard Indiers Sinterklaas – door toedoen van Tineke.
Personeel, Thuis enzo
Met
Renuka, onze hulp, gaat het goed.
Ze heeft meer plezier en maakt grapjes met ons en met Yara.
De auto en chauffeur
.. tsja. We
hebben nu een auto bij de deur staan. Maar omdat de auto gele kentekenplaten
heeft, mogen we er zelf eigenlijk niet in rijden, omdat we dan niet verzekerd
zijn. Tenzij we een commercieel rijbewijs hebben. Tineke is druk om een
leasecontract af te sluiten bij een ander bedrijf (Leaseplan) waarbij we minder
betalen en zelf kunnen rijden.
Nou ja – maar zien of we dat weer geregeld krijgen.
De huidige chauffeur is vandaag (31 december) voor ’t laatst. Gelukkig.
’t Lijkt wel of ik Chinees spreek met hem. Hij begrijpt geen woord van wat ik
zeg – of wil ’t niet begrijpen – of ’t interesseert hem niets wat ik zeg .. ik
weet ’t niet.
Voor kerst was ’t wat regenachtig hier en wat koeler. In de auto staat de
airconditioning bij Indiers standaard op zo koud mogelijk, en de ventilatie
staat op voeten en autoruimte gericht. Wanneer we naar huis reden was ’t
gruwelijk koud in de auto. Ik vroeg hem dan om de a/c uit te zetten. Na 4 keer
herhalen begreep hij dat ie uit moest. Maar dan besloeg de voorruit. Da deed hij
de a/c weer aan. Dus ik probeerde uit te leggen dat er ook ventilatieopeningen
zijn speciaal voor de voorruit. En dat met de temperatuurknop en de
ventilatie-instellingen je van alles kunt regelen. Babu lachte wat – en schudde
zijn hoofd.
De ruit besloeg weer – en het zette weer de a/c aan. Ik vertelde hem dat hij het
instruktie boekje moest lezen – wat ie niet deed natuurlijk .. Hij rijdt
in een auto, maar heeft eigenlijk geen idee waar de knoppen voor zijn en hoe ’t
allemaal werkt. Na verloop van tijd geef je de moed op – als je ziet dat ze zich
er ook niets van aan trekken.
Woensdag komt er een nieuwe chauffeur – zien wat dat brengt.
In huis
gaat nog van alles stuk. Net zijn de boilers weer gemaakt, maar nu is er weer
iets met de slangen en de druk. Vanochtend was er weer een slang gesprongen –
alles lekte weer.
Door de fluctuaties in waterdruk ontstaan er ook vreemde dingen. Gisteren kwam
er warm water uit onze koude kraan. Zelfs het toilet op onze slaapkamer spoelde
door met heet water – wel luxe : je keutels wegspoelen met heet water.
Al met al
: Pech of geen geluk, alles gaat hier stuk.
Sri
Lanka – een tweede poging.
We waren
al eens eerder op weg geweest naar Sri Lanka – toen konden we niet met de vlucht
mee, en zijn we als alternatief naar Orange County in Coorg geweest.
Nu waagden we een nieuwe poging – en zowaar – we hebben kerst gevierd in Sri
Lanka ..
Een korte beschrijving zoals we dat bijhielden in ons dagboekje.
21
december
Het is nu
wel gelukt wat afgelopen zomer niet zo mocht zijn. We zitten in het vliegtuig
naar Sri Lanka en hangen boven de Golf van Mannar. We zijn wel iets later
vetrokken, maar dat hoort bij vakantie. Vandaag nog met Yara naar Happy Kids
geweest. Dansen, zingen, toneel en Yara op de recorder. En toen met z’n allen
naar een sportveldje om wat wedstrijdjes te doen. We moesten de kinderen
uitleggen dat het leuk is (en sport) om tegen elkaar te rennen.
Wat een lol. Babu ons weer op laten pikken, maar die had het weer verkeerd
begrepen. Afijn, om 2 uur weer thuis en snel de koffer gepakt. Renuka had nog
lekker vers vruchtensap gemaakt. He, heerlijk een paar dagen weg. Het weer is
wel wat in de war. We hebben al 3 dagen regen, wat niet normaal is, en het is
voor ons doen koud hier. Dat is straks gelukkig anders ... 30 graden en de
eerste twee dagen strand, nou ja 2 nachten.
22 december
Browns Beach Hotel in Negombo.
We liepen
gisteren het vliegveld van Colombo uit en toen werd mijn naam (tineke) een paar
keer geroepen. Cindy & Dill (oude bewoners van Armadale – en verhuisd naar de
Philipijnen) stonden er. Grappig hen daar even te ontmoeten.
23
december.
Van het vliegveld naar ‘Browns Beach Hotel’ was niet zover. We kwamen rond 11
uur ’s avonds aan. Het duurde even voordat we een kamer kregen omdat ze ons niet
zo laat verwacht hadden. Dus eerst maar even naar de bar ... ahh ... die was net
dicht, maar na wat aandringen konden we nog een cola en een biertje bestellen.
Uitzicht vanaf de veranda op strand en zee, niet verkeerd. Heerlijk geslapen,
geen last van lawaaierige cementwagens, generatoren, en ander constructiewerk
naast de deur.
Gezocht naar een fort in Negombo, lange fijne wandeling, maar een hoopje stenen
was alles. Via een leuke bar teruggelopen en een massage genomen......we waren
nog de hele avond in de olie. Met de tuk tuk naar een restaurant ‘s avonds maar
dat was een beetje desolate teleurstelling.
24
december
‘s
morgens spannend of de chauffeur er zou staan, en ja hoor met een grtoe bus voor
15 personen, zijn we de rest van de vakantie rondgetourd. Eerst naar Kandy, erg
mooie rit, prachtige bergen en onderweg nog bij een kruidentuin gestopt. Mooie
ervaring, jongen die medicijnen studeert en alles uitlegt en een massage er
gratis bijfgeeft.
De suite die we kregen in het
Amaya Hills Hotel was fantastisch, twee ruime kamers, twee badkamers een
bloemenwelkom en een ongelooflijk uitzicht over het dal van Kandy.
Hierna
zijn we naar Sigiriya en Dambulla geweest, belangrijke
plaatsen voor de Buddhisten,
maar gewoon ook een prachtig cultureel erfstuk. Boven op een rots midden in het
prachtige landschap, pff dat hebben we gelopen, wat een klim! Met stalen trappen
stijl langs de rots omhoog, bij een soort holte in de rotsen waren de fresco’s.
Je mocht niet fotograferen met daglicht, maar een lokale bewaker van het park
wilde je wel even spannend toelaten achter een hekje en dan het doek even opzij
houden zodat je een goede foto kon maken – en daarna gelijk
om een fooi te vragen ... de
eikel, als je zo met je erfgoed omgaat! Toen nog hoger naar een oude tempel
ruine, zweten en nog meer zweten toen we naar beneden gingen. Prachtig was het
in Sigiriya.
Toen naar
Dambulla - een rots met Buddha beelden, weer een klim naar boven – deze ervaring
was wat minder.
’t Was
nog een hele tocht terug naar “de tent”, maar genoeg tijd om ons op te maken
voor het kerst-avond-diner. Compleet met x-mas crackers en malle engelse petjes.
Allemaal special dingen bij het buffet en ‘s morgens bij het ontbijt ook ... in
de zon buiten, met uitzicht over dal en bergen ... schitterend.
Eerste
kerstdag, Kandy verkend.
In de “
temple of the tooth”, de zogenaamde tand van Buddha gezocht, of voor de
christenen onder u die van Adam. Schitterende tempel met houtschilderingen,
mooie constructies en natuurlijk veel biddende mensen ... meer georganiseerd en
netter dan India. Na de tempel een wandeling rond het meer gemaakt. Mooi het
deed ons een beetje aan Oostenrijk denken.
Ik had verteld van mijn werk in de slum-area in Bangalore en lokale produkten
gemaakt door getalenteerde mensen, dus de chauffeur bracht ons naar een
gems-familiebedrijfje. Achteraf gezien gewoon een andere verkoopmanier om
blanken veel geld af te troggelen, na uitgebreide info over saffieren, robijnen,
moonstones enzo (wel interessant overigens) was het de bedoeling wat te kopen.
Terug in
het hotel weerhield een afgekloven oud squash racket Paul er niet van mij te
verslaan op de squashbaan. Het zwembad zorgde voor voldoende afkoeling.
Er zijn hier overgiens veel gesluierde moslimvrouwen. Zelfs in het zwembad
dragen ze volledig zwarte badpakken, van boven tot onder. Ik vraag me af of die
moslim vrouwen echt niet zo ijdel zijn om zich zo te verbergen, of zo onijdel
dat ze het echt niet leuk vinden als iemand eens zegt : ‘goh, wat zie jij er
leuk uit’ – of beter : ‘bij allah, wat zie jij er leuk uit vandaag’ .. maar ja,
in een zwarte zak met uitkijkgaatjes of in een zwart badpak met pijpjes er
mouwen, zeg je niet : ‘goh, wat zie je er enig uit zeg!’
In het
hotel hadden ze her en der muurschilderingen gemaakt. Boven ons bed een
gekleurde zon en maan, in de bar veel zwart-wit motieven.
Ook batikdoeken met cirkelvormen, olifanten en andere dieren zijn hier erg mooi.
Zelfs het schrift is mooi in Sri Lanka – sierlijke letters, met haast plaatjes.
Tineke vindt de mannen in Sri Lanka mooier dan in India – mij maakt het niet
zoveel uit. In India hebben bijna alle mannen een snor. In Sri Lanka zie je er
veel zonder snor.
Tja, vorig jaar kerst zaten we in Delhi, het jaar er voor in Zuid-Afrika ..
kerst in de zon begint gewoon te worden, net zoals leven in de zon.
26
december
Eerst naar een prachtige grote botanische tuin dichtbij Kandy, ongelooflijk veel
soorten palmbomen, bamboe, kruiden, rotsplantjes en bomen vol met vleermuizen
ierghklrk, we dachten dat die alleen in vochtige donkere plekken huisden, maar
hier hingen en vlogen er honderden in de zon.
Afijn na twee uur wandelen in de tuin de tocht vervolgd richting Colombo. In’t
Hilton is het goed toeven, lekker zwembad, goed italiaans restaurant en
militairen op het dak die de wacht houden. Als ze er maar niet afspringen net
als Herman Brood.
27
december
Te voet Colombo verkend, langs de kust gewandeld, veel soldaten en marine
scheepjes, je mag maar weinig fotograferen en het is erg warm en vochtig, lekker
zweten. In een park nog wat gedronken en wat verder gelopen. Yara wilde nog
zwemmen – en we hadden geluk – want we mochten in plaats van 12 uur om 3 uur
uitchecken uit het hotel. We hebben dus nog lekker gezwommen en in de zon
gelegen.
Op het vliegveld werd ons alles rood voor de ogen – grote aantallen
Buddhistische monniken met van die rode gewaden aan. Ze hadden paspoorten uit
Mongolie en stonken naar Yak en tenenkaas. Bij de security-check moest zo’n oude
monnik zijn gevoerde laarzen uitdoen. Al ’t bewakingspersoneel ging bijna tegen
de vlakte.
Met een beetje vertraging, vertrok het vliegtuig naar Bangalore – een uurtje
vliegen.
In Bangalore moesten we meer dan een uur wachten op onze bagage.
Hoe gaat dat straks met de baggage als in maart de poorten van het nieuwe
bangalore vliegveld open gaat?
Goede voornemens ?!
Goede
voornemens voor 2008 ?
We zullen een korte ronde maken :
Op
school proberen nog beter mijn best te doen met werk en gedrag (tenminste dat
moet ook thuis!) enz. Zoals ik net al schreef moet dat ook thuis met nagelbijten
en als mijn vriendinnen voor de deur staan eerst te doen wat ik eerst moet zoals
met muggen creme insmeren, horloge om, mijn fruit opeten, opruimen waar ik eerst
mee gespeeld had, en niet alles te snel te willen doen. Beter aan de afspreken
houden. Want we hebben nu een tas dat als ik iets niet opruim en Mamma of Pappa
het vindt dan gaat het daar in en als het er langer dan een week in zit gaat het
of naar Renuka of Babu of naar Happy kids, en ik wil niet dat dat gebeurd! Ik
heb namelijk net even de dingen in de tas opgeruimd (tot nu toe is er gelukkig
nog niks weg.....few). Nou de rest gaat vast nog wel soepeler dan vorig jaar en
ik hoop dat het mij zal lukken om dit allemaal in een jaar te doen. nu naar
Mamma. PS: nog een heel fijn 2008 verder!
Ik
heb eigenlijk niet zoveel te wensen, ik vond het een heerlijk jaar. Misschien
een visum voor een jaar ipv een half jaar, en wat meer betaald professioneel
werk (ook uit Nederland). Als Paul en Yara gelukkig zijn..........brlghrg nee
hoor dan ben ik het niet ook. Kortom gewoon doen wat je kunt, genieten van wat
je doet en dat uitstralen naar anderen, dan krijg je het vanzelf ook terug.
Ik
kan wel stoer zeggen dat ik een betere balans tussen werk en familie zal
nastreven. En dat ga ik ook doen, maar dat valt niet zo mee als je opgaat in je
werk. Toch zal ik moeten werken aan overdragen van verantwoordelijkheden en
opvolging enzo. En Tineke heeft recht op veel meer tijd van mij ... Geen
excuses.
Verder wil ik wat meer tekenen en schilderen – en dingetjes maken. We zullen
zien.
Nieuwjaarskaarten ?!
De
post werkt hier traag – dus het zal enige tijd duren voordat al jullie
nieuwjaarswensen, -kaarten en pakjes aankomen. We wachten af en houden jullie op
de hoogte.
Wij
wensen je een gebalanceerd 2008
|