Paul van Ingen
 


In de periode van Augustus 2006 tot Augustus 2010 hebben wij in Bangalore/India gewoond en gewerkt.
Op gezette en ongezette tijden schreven we onze ervaringen op.
Hier vind je een overzicht van deze dagboekjes ..
Een link naar specifieke informatie over het 3D Leefbaarheids project vind je hier ook.

 

    

          www.paulvaningen.nl         www.in-z.nl         www.wijkinzicht.nl


 
 
 
 

 
 India - 27 - December 2007

 

Een echte Atlas 

Eerst het goede nieuws : Sinds kort ben ik de trotse bezitter ener Atlas fiets.
Nu het slechte nieuws : Eigenlijk kun je er niet op fietsen. Het komt zo. We hebben onze fietsen niet meegenomen naar India, en daar hebben we eigenlijk een beetje spijt van. Even naar de winkel, even een lampje halen – het kan best op de fiets hier. We hebben hier naar fietsen gekeken. Maar bij de winkels waar we keken hadden ze een soort mountainbikes, maar dan zonder
versnelling. Toen dacht ik – misschien wel leuk om een Indiase fiets te kopen.. een met leuk krulzadel, kleurige spatlappen enzo. Er zijn twee belangrijke Indiase merken : Atlas en Hercules.
Voor 40 Euro hebben we een Atlas fiets gekocht. En hij is mooi !
Enn.... ’t zadel krult wel mooi, maar zit niet lekker.
’t Frame is gemaakt voor kleine Indiase mensen, niet voor lange Europese benen – ik zit met mijn knieen klem met het stuur.
En de stuurpen staat te scheef, zodat de fiets zwaar rijdt en niet lekker stuurt. Nou ja – je kunt niet alles hebben.

 

Kuala Lumpur

Ik ben voor mijn werk een paar dagen naar Kuala Lumpur geweest. De beste performers van de organisatie kregen een reis aangeboden – en het management ging mee. De Petronas Twin-Towers was het hoogtepunt – wat een schitterend gebouw – zoveel roestvrij staal en glas.

Verder natuurlijk de Gala avond met Award ceremonie, waarin alle HP medewerkers in het zonnetje werden gezet ..

 

 

 

The International School of Bangalore

Voor de kerstvakantie had Yara een cultural evening. Ze moest in een koor kerstliederen zingen, met een mooie Schotse rok aan. Haar klas deed het erg leuk en Yara zong goed mee. Omdat ze in het koor zat kon ze niet meedansen.
Voor de vakantie kreeg ze ook haar rapport. In een woord : ‘Geweldig’. Wij zijn erg trots op zo’n dochter. Zeer goede cijfers en lofuitingen door haar juffen.
Verder speelt Yara steeds beter op haar ‘recorder’ – dat is Engels voor blokfluit. Ze krijgt natuurlijk les, maar speelt haar liedjes makkelijk.

Sinterklaas

Met de Dutchclub hebben we Sinterklaasfeest gevierd bij ons op het park. Met echte sint en pieten. Er waren mensen die hadden pepernoten, speculaas en ander strooigoed laten overkomen uit Nederland.
Het was erg gezellig – en de sint had de Nederlandse kinderen goed bedeeld met kadootjes. Tineke is voorzitter van de Dutchclub en had geregeld dat het Sinterklaasfeest gesponsored werd door de ING Bank .. GRRRR!
Thuis hebben we ook sinterklaas gevierd met ons drieen. Erg gezellig. Lootjes trekken met drie is niet spannend, maar we hadden voor elk een surprise en gedicht gemaakt. Yara was al lang van tevoren met de surprises en gedichten begonnen. Zoals gebruikelijk waren er natuurlijk kamers waar je niet mocht komen vanwege de voorbereidingen.
 

Tineke heeft ook weer met de kinderen van ons Armadale park de schoen gezet .. Over een paar jaar vieren 1 miljard Indiers Sinterklaas – door toedoen van Tineke.

 

Personeel, Thuis enzo

Met Renuka, onze hulp, gaat het goed.
Ze heeft meer plezier en maakt grapjes met ons en met Yara.
De auto en chauffeur .. tsja. We hebben nu een auto bij de deur staan. Maar omdat de auto gele kentekenplaten heeft, mogen we er zelf eigenlijk niet in rijden, omdat we dan niet verzekerd zijn. Tenzij we een commercieel rijbewijs hebben. Tineke is druk om een leasecontract af te sluiten bij een ander bedrijf (Leaseplan) waarbij we minder betalen en zelf kunnen rijden.
Nou ja – maar zien of we dat weer geregeld krijgen.
De huidige chauffeur is vandaag (31 december) voor ’t laatst. Gelukkig.
’t Lijkt wel of ik Chinees spreek met hem. Hij begrijpt geen woord van wat ik zeg – of wil ’t niet begrijpen – of ’t interesseert hem niets wat ik zeg .. ik weet ’t niet.
Voor kerst was ’t wat regenachtig hier en wat koeler. In de auto staat de airconditioning bij Indiers standaard op zo koud mogelijk, en de ventilatie staat op voeten en autoruimte gericht. Wanneer we naar huis reden was ’t gruwelijk koud in de auto. Ik vroeg hem dan om de a/c uit te zetten. Na 4 keer herhalen begreep hij dat ie uit moest. Maar dan besloeg de voorruit. Da deed hij de a/c weer aan. Dus ik probeerde uit te leggen dat er ook ventilatieopeningen zijn speciaal voor de voorruit. En dat met de temperatuurknop en de ventilatie-instellingen je van alles kunt regelen. Babu lachte wat – en schudde zijn hoofd.
De ruit besloeg weer – en het zette weer de a/c aan. Ik vertelde hem dat hij het instruktie boekje moest lezen – wat ie niet deed natuurlijk ..  Hij rijdt in een auto, maar heeft eigenlijk geen idee waar de knoppen voor zijn en hoe ’t allemaal werkt. Na verloop van tijd geef je de moed op – als je ziet dat ze zich er ook niets van aan trekken.
Woensdag komt er een nieuwe chauffeur – zien wat dat brengt.

In huis gaat nog van alles stuk. Net zijn de boilers weer gemaakt, maar nu is er weer iets met de slangen en de druk. Vanochtend was er weer een slang gesprongen – alles lekte weer.
Door de fluctuaties in waterdruk ontstaan er ook vreemde dingen. Gisteren kwam er warm water uit onze koude kraan. Zelfs het toilet op onze slaapkamer spoelde door met heet water – wel luxe : je keutels wegspoelen met heet water.

Al met al : Pech of geen geluk, alles gaat hier stuk.

Sri Lanka – een tweede poging.

We waren al eens eerder op weg geweest naar Sri Lanka – toen konden we niet met de vlucht mee, en zijn we als alternatief naar Orange County in Coorg geweest.
Nu waagden we een nieuwe poging – en zowaar – we hebben kerst gevierd in Sri Lanka ..
Een korte beschrijving zoals we dat bijhielden in ons dagboekje.

21 december

Het is nu wel gelukt wat afgelopen zomer niet zo mocht zijn. We zitten in het vliegtuig naar Sri Lanka en hangen boven de Golf van Mannar. We zijn wel iets later vetrokken, maar dat hoort bij vakantie. Vandaag nog met Yara naar Happy Kids geweest. Dansen, zingen, toneel en Yara op de recorder. En toen met z’n allen naar een sportveldje om wat wedstrijdjes te doen. We moesten de kinderen uitleggen dat het leuk is (en sport) om tegen elkaar te rennen.
Wat een lol. Babu ons weer op laten pikken, maar die had het weer verkeerd begrepen. Afijn, om 2 uur weer thuis en snel de koffer gepakt. Renuka had nog lekker vers vruchtensap gemaakt. He, heerlijk een paar dagen weg. Het weer is wel wat in de war. We hebben al 3 dagen regen, wat niet normaal is, en het is voor ons doen koud hier. Dat is straks gelukkig anders ... 30 graden en de eerste twee dagen strand, nou ja 2 nachten.

22 december

Browns Beach Hotel in Negombo.
We liepen gisteren het vliegveld van Colombo uit en toen werd mijn naam (tineke) een paar keer geroepen. Cindy & Dill (oude bewoners van Armadale – en verhuisd naar de Philipijnen) stonden er. Grappig hen daar even te ontmoeten.

23 december.
Van het vliegveld naar ‘Browns Beach Hotel’ was niet zover. We kwamen rond 11 uur ’s avonds aan. Het duurde even voordat we een kamer kregen omdat ze ons niet zo laat verwacht hadden. Dus eerst maar even naar de bar ... ahh ... die was net dicht, maar na wat aandringen konden we nog een cola en een biertje bestellen. Uitzicht vanaf de veranda op strand en zee, niet verkeerd. Heerlijk geslapen, geen last van lawaaierige cementwagens, generatoren, en ander constructiewerk naast de deur.
Gezocht naar een fort in Negombo, lange fijne wandeling, maar een hoopje stenen was alles. Via een leuke bar teruggelopen en een massage genomen......we waren nog de hele avond in de olie. Met de tuk tuk naar een restaurant ‘s avonds maar dat was een beetje desolate teleurstelling.

24 december

‘s morgens spannend of de chauffeur er zou staan, en ja hoor met een grtoe bus voor 15 personen, zijn we de rest van de vakantie rondgetourd. Eerst naar Kandy, erg mooie rit, prachtige bergen en onderweg nog bij een kruidentuin gestopt. Mooie ervaring, jongen die medicijnen studeert en alles uitlegt en een massage er gratis bijfgeeft.
De suite die we kregen in het Amaya Hills Hotel was fantastisch, twee ruime kamers, twee badkamers een bloemenwelkom en een ongelooflijk uitzicht over het dal van Kandy.

 

Hierna zijn we naar Sigiriya en Dambulla geweest, belangrijke plaatsen voor de Buddhisten, maar gewoon ook een prachtig cultureel erfstuk. Boven op een rots midden in het prachtige landschap, pff dat hebben we gelopen, wat een klim! Met stalen trappen stijl langs de rots omhoog, bij een soort holte in de rotsen waren de fresco’s. Je mocht niet fotograferen met daglicht, maar een lokale bewaker van het park wilde je wel even spannend toelaten achter een hekje en dan het doek even opzij houden zodat je een goede foto kon maken – en daarna gelijk om een fooi te vragen ... de eikel, als je zo met je erfgoed omgaat! Toen nog hoger naar een oude tempel ruine, zweten en nog meer zweten toen we naar beneden gingen. Prachtig was het in Sigiriya.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Toen naar Dambulla - een rots met Buddha beelden, weer een klim naar boven – deze ervaring was wat minder.
’t Was nog een hele tocht terug naar “de tent”, maar genoeg tijd om ons op te maken voor het kerst-avond-diner. Compleet met x-mas crackers en malle engelse petjes. Allemaal special dingen bij het buffet en ‘s morgens bij het ontbijt ook ... in de zon buiten, met uitzicht over dal en bergen ... schitterend.

Eerste kerstdag, Kandy verkend.
In de “ temple of the tooth”, de zogenaamde tand van Buddha gezocht, of voor de christenen onder u die van Adam. Schitterende tempel met houtschilderingen, mooie constructies en natuurlijk veel biddende mensen ... meer georganiseerd en netter dan India. Na de tempel een wandeling rond het meer gemaakt. Mooi het deed ons een beetje aan Oostenrijk denken.
Ik had verteld van mijn werk in de slum-area in Bangalore en lokale produkten gemaakt door getalenteerde mensen, dus de chauffeur bracht ons naar een gems-familiebedrijfje. Achteraf gezien gewoon een andere verkoopmanier om blanken veel geld af te troggelen, na uitgebreide info over saffieren, robijnen, moonstones enzo (wel interessant overigens) was het de bedoeling wat te kopen.

Terug in het hotel weerhield een afgekloven oud squash racket Paul er niet van mij te verslaan op de squashbaan. Het zwembad zorgde voor voldoende afkoeling.
Er zijn hier overgiens veel gesluierde moslimvrouwen. Zelfs in het zwembad dragen ze volledig zwarte badpakken, van boven tot onder. Ik vraag me af of die moslim vrouwen echt niet zo ijdel zijn om zich zo te verbergen, of zo onijdel dat ze het echt niet leuk vinden als iemand eens zegt : ‘goh, wat zie jij er leuk uit’ – of beter : ‘bij allah, wat zie jij er leuk uit vandaag’ .. maar ja, in een zwarte zak met uitkijkgaatjes of in een zwart badpak met pijpjes er mouwen, zeg je niet : ‘goh, wat zie je er enig uit zeg!’

In het hotel hadden ze her en der muurschilderingen gemaakt. Boven ons bed een gekleurde zon en maan, in de bar veel zwart-wit motieven.
Ook batikdoeken met cirkelvormen, olifanten en andere dieren zijn hier erg mooi.
Zelfs het schrift is mooi in Sri Lanka – sierlijke letters, met haast plaatjes.
Tineke vindt de mannen in Sri Lanka mooier dan in India – mij maakt het niet zoveel uit. In India hebben bijna alle mannen een snor. In Sri Lanka zie je er veel zonder snor.
Tja, vorig jaar kerst zaten we in Delhi, het jaar er voor in Zuid-Afrika .. kerst in de zon begint gewoon te worden, net zoals leven in de zon.

26 december
Eerst naar een prachtige grote botanische tuin dichtbij Kandy, ongelooflijk veel soorten palmbomen, bamboe, kruiden, rotsplantjes en bomen vol met vleermuizen ierghklrk, we dachten dat die alleen in vochtige donkere plekken huisden, maar hier hingen en vlogen er honderden in de zon.
Afijn na twee uur wandelen in de tuin de tocht vervolgd richting Colombo. In’t Hilton is het goed toeven, lekker zwembad, goed italiaans restaurant en militairen op het dak die de wacht houden. Als ze er maar niet afspringen net als Herman Brood.

27 december
Te voet Colombo verkend, langs de kust gewandeld, veel soldaten en marine scheepjes, je mag maar weinig fotograferen en het is erg warm en vochtig, lekker zweten. In een park nog wat gedronken en wat verder gelopen. Yara wilde nog zwemmen – en we hadden geluk – want we mochten in plaats van 12 uur om 3 uur uitchecken uit het hotel. We hebben dus nog lekker gezwommen en in de zon gelegen.
Op het vliegveld werd ons alles rood voor de ogen – grote aantallen Buddhistische monniken met van die rode gewaden aan. Ze hadden paspoorten uit Mongolie en stonken naar Yak en tenenkaas. Bij de security-check moest zo’n oude monnik zijn gevoerde laarzen uitdoen. Al ’t bewakingspersoneel ging bijna tegen de vlakte.
Met een beetje vertraging, vertrok het vliegtuig naar Bangalore – een uurtje vliegen.
In Bangalore moesten we meer dan een uur wachten op onze bagage.
Hoe gaat dat straks met de baggage als in maart de poorten van het nieuwe bangalore vliegveld open gaat? Goede voornemens ?!

Goede voornemens voor 2008 ?

We zullen een korte ronde maken :

Op school proberen nog beter mijn best te doen met werk en gedrag (tenminste dat moet ook thuis!) enz. Zoals ik net al schreef moet dat ook thuis met nagelbijten en als mijn vriendinnen voor de deur staan eerst te doen wat ik eerst moet zoals met muggen creme insmeren, horloge om, mijn fruit opeten, opruimen waar ik eerst mee gespeeld had, en niet alles te snel te willen doen. Beter aan de afspreken houden. Want we hebben nu een tas dat als ik iets niet opruim en Mamma of Pappa het vindt dan gaat het daar in en als het er langer dan een week in zit gaat het of naar Renuka of Babu of naar Happy kids, en ik wil niet dat dat gebeurd! Ik heb namelijk net even de dingen in de tas opgeruimd (tot nu toe is er gelukkig nog niks weg.....few). Nou de rest gaat vast nog wel soepeler dan vorig jaar en ik hoop dat het mij zal lukken om dit allemaal in een jaar te doen. nu naar Mamma. PS: nog een heel fijn 2008 verder!

 
 

 

Ik heb eigenlijk niet zoveel te wensen, ik vond het een heerlijk jaar. Misschien een visum voor een jaar ipv een half jaar, en wat meer betaald professioneel werk (ook uit Nederland). Als Paul en Yara gelukkig zijn..........brlghrg nee hoor dan ben ik het niet ook. Kortom gewoon doen wat je kunt, genieten van wat je doet en dat uitstralen naar anderen, dan krijg je het vanzelf ook terug.







 

Ik kan wel stoer zeggen dat ik een betere balans tussen werk en familie zal nastreven. En dat ga ik ook doen, maar dat valt niet zo mee als je opgaat in je werk. Toch zal ik moeten werken aan overdragen van verantwoordelijkheden en opvolging enzo. En Tineke heeft recht op veel meer tijd van mij ... Geen excuses.
 

Verder wil ik wat meer tekenen en schilderen – en dingetjes maken. We zullen zien.

                  

 

 

 

 

Nieuwjaarskaarten ?!

De post werkt hier traag – dus het zal enige tijd duren voordat al jullie nieuwjaarswensen, -kaarten en pakjes aankomen. We wachten af en houden jullie op de hoogte.

 

 Wij wensen je een gebalanceerd 2008