We verwaarlozen helemaal ons dagboekje. Nu denk je zeker dat we zo langzamerhand ons gewone leventje hier hebben……………en dat is ook zo. Toch gebeurt er dagelijks wel iets waar je anderen van kunt laten meegenieten. Dus we hebben de draad weer eens opgepakt. Volgens mij was het maart dus als we elke dag vanaf toen eens samenvatten? ha ha.
Laten we beginnen met Yara, dan personeel, de natuur, vrije tijd, werk, vakanties, tripjes, winkelen, dutch club, happy kids……ik denk dat we weer wat vaker gaan schrijven.

Wat hoogtepunten:
- Yara en Tineke in Nederland. Yara naar haar oude school, Tineke een nieuw visum en een licentie voor de energy8 tool behaald.
- Tijdens het verblijf in Nederland voorlichting gegeven aan de OBS en sponsors over “happy kids”.
- Een erg gezellige voor women only dag gehad in het susterhuys, veel sieraden voor “happy kids” verkocht.
- In nederland weer even bijgepraat met familie en vrienden, en 15 CD’s en DVD’s meegenomen voor Paul – die waren
  bij Ria & Willie afgeleverd.
- Natuurlijk ook de noodzakelijke dingen uit Nederland meegenomen : Douwe Egberts koffie, Goudse kaas, Prodent,
  Lampenolie, koffiefilters, ontbijtkoek.
- Opdracht van Shell voor Tineke, ze gaat helpen van groepen een team te bouwen
- Langzaamaan komen er meerdere reacties voor sponsering van happy kids, en zoals bericht in de nieuwsbrief, het is rond!
- onze nicht Els is vertrokken naar Argentinië voor bijbelscholing
- onze andere nicht Rachel naar Kosovo voor assistentie bij militair hospital
- onze (schone)zus Ada naar Bhutan voor geloofsondersteuning
- een rehabilitatiecentrum is nu ook in Mysore opgericht door ECHO
- Yara heeft nu gemiddeld elke week 1 keer een verjaardagfeestje, ze is populair
- De koningin heeft Bangalore bezocht op de Dutch-Club
- Koninginnedag was gesponsord door Kingfisher – een bekend biermerk hier.
- Zelfs de Indiers in de buitenwijken hadden zich voor deze dag gekleed.

- Renuka, onze hulp, heeft een nieuw huis kunnen leasen en zit weer voor drie jaar onder de pannen (nou ja cement)
- Brianna, vriendin van Yara op bezoek – sleep-over-party, Nandy hills bezocht
- Yara is geselecteerd voor het soccerteam en voor het zwemteam van haar school
- De Maratahalli bridge is voor de helft klaar en zorgt voorminder opstoppingen.
- Er worden daar in buurt alleen giganties veel nieuwe appartementen gebouwd. Zodra die klaar zijn zal de brug
   wel weer verstopt raken. Een rondom-foto vanaf de brug

- De constructie aan de Varthur road (naar Yara’s school) is weer opgestart – de verkiezingen zijn in zicht en
  de lokale bestuurders willen herkozen worden.
- Paul z’n baas is voor het eerst op bezoek geweest…..hij mag het nu helemaal zelf alleemaal uitzoeken
- Onze Italiaans/Duitse buren zijn verhuisd.
- Verjaardag Paul, Yara vond dat hij een strik om moest, “3 bier graag”
- De TISB heeft een Science dag voor de ouders georganiseerd, zeer leerzaam
- Cathelijne (van Link) heeft de wedstrijd “zin in zaken” gewonnen, Indiase produkten komen naar nederland!
- de nacht van 4 op 5 juni wordt een bijzonder moment 02:03-4-5-06-07

Botten
We zijn helemaal op de hoogte van ons bottenstelsel. Helaas wel alle terminologie in het engels, maar ik geloof niet dat de botten van Engelsen er anders uit zien als die van ons……..alhoewel ze zullen misschien wat zwartgalliger zijn. Want wij Nederlanders zijn toch maar uitverkoren als meest gelukkig volkje thuis en op het werk en de Engelsen zijn niet zo gelukkig op het werk. Yara heeft in het kader van het vak science alles uitgeplozen over botten.
- hoeveel botten we hebben en hoe ze heten
- waar een bot uit bestaat en de functie is
- kunst en botten, een werled gaat er voor je open
- verschil tussen dieren en mensen
- toneel en liedjes over botten
Niet te filmen wat je allemaal over botten kunt vertellen. We hebben er met de open dag met open mond naar gekeken en geluisterd.

Merits
Het gaat goed met de punten van Yara op school. Ze scoort ze nog steeds. Hoe erg het systeem me in de oren klinkt … bij Yara werkt het goed, ze strebert er lekker op los om zoveel mogelijk punten te halen. Ik heb medelij met die kinderen die niet zo goed mee kunnen komen. Ze heeft al vijf kaarten vol en is met de 6^e begonnen. En kinderen die 6 kaarten vol hebben gescoord mogen met assembly speciaal op het podium komen om in het zonnetje te worden gezet. Wauw 6 kaarten dat is wel een hele prestatie, nog 1 week te gaan…….dat gaat niet meer lukken.

Sport
Yara wil het liefst stoere sportkleren, dat is veel leuker tegenwoordig dan roze jurkjes, rokjes en hemdjes. Dus toen ze gevraagd werd om voor haar “huis” de pioneers mee te doen aan de soccer wedstrijd was ze meteen te porren. Eerst een paar weken elke maandag en woensdag oefenen. En wat dacht je van de outfit. Scheenbeschermers, voetbalschoenen, voetbal sokken (rode mamma, wat de kleur van de pioneers is rood!)
Ga maar eens rode voetbalsokken kopen in een stad waar al geen donkerblauwe sokken voor het schooluniform te vinden zijn. Maar goed, je wilt ook niet dat de benen naar de filistijnen getrapt worden dus na 3 dagen zoeken gelukt. Ach wat een sportiviteit op het veld. Want ja ik moest er wel naar toe om haar na afloop op te halen, de schoolbus wacht niet op een oefenpartijtje voetbal. Na de voetbal kwam de uitverkiezing om mee te doen aan de zwemwedstrijden. Vandaag heeft ze haar wedstrijd voor grade 3. Ze denkt zelf dat ze vierde wordt. We zullen zien vanmiddag. Paul neemt zich al 2 maanden voor op z’n werk te gaan sporten, morgen zet ik de sporttas klaar, weer een stapje verder.
Ikzelf heb een nieuw loopmaatje gevonden. Na een gemis van maanden niet met Erna te kunnen lopen, doe ik het nu met Helen. Dinsdag en donderdag Smorgens direct nadat we de kinderen op de bus hebben lopen we zo’n 6-8 kilometer. moet het altijd nog eens opmeten. Dwars door een net gebouwd woonwijkje, door sloppenhutjes, langs de doorgaande weg naar ITPL (electronic city in Whitefield), om de muur van Pal Medows (amerikaans opgezette compound, waar Helen overigens ook woont) terug naar Whitefield Mainroad en langs die weg naar huis. Het zegt jullie niets maar het heeft wel een heel ander straatbeeld dan ik in Nederland gewend was. indiërs die je met open mond staan aan te gapen, honden (dat is wel vervelend) je blaffend toejuichen, kinderen die spontaan gaan klappen en brommers, auto’s en alles wat rijdt extra hard en luid toeterend………..het deert ons niets, we kunnen lekker rennen en wel in de buitenlucht. Expat-Vrouwen die ons zien, verklaren ons voor gek en gruwelen bij het idee dat we zomaar durven te wandelen, laat staan rennen buiten de compund, ha ha! nu hopen dat het iet echt alle dagen blijft regenen, want dan kunnen we niet door de bagger komen.

Varthur road
En Yara van school halen is absoluut geen pretje. De weg is nog steeds onder constructie. Je hobbelt er wat op los. Door het dorp kun je niet meer, moet omgeleid. De bussen kunnen niet anders dan de aanwijzingen te volgen, maar de personenauto’s gaan kriskras door het dorpje. Beschamend dicht langs voordeuren, och en die mensen in tentjes zitten precies op de scheidingslijn waar je de weg weer op kunt. En Yara maar vragen waneer ik eens wat voor die kinderen ga doen. Of ik “happy kids” echt eerst moet afronden. Dit is toch ook erg, ja en die andere 600 miljoen kinderen ook!
Maar we hangen de vlag uit als de weg klaar is. Niet alleen om Yara fatsoenlijk maar vooral ook op tijd weer thuis te hebben. Ze komt al laat thuis nu is het helemaal afwachten wat er onderweg voor obstakels zijn geweest.

Wandelen
We hebben een paar wandeltochtjes gemaakt de laatste tijd. Eén is er echt favoriet.
Binnendoor langs een rivier en rijstvelend naar Varthur. vandaar via twee heel kleine dorpjes naar Whitefield. Iongeveer 1,5 a 2 uur lopen … maar oh wat een mooi land.

Personeel
Rond lunchtijd komt mijn zus meestal uit bed en kijkt even in de mail. Als ik er toevallig ook achter zit en we allebei zin hebben, videocallen we ff. Steevast weet m’n hulp dan wel iets te verzinnen waardoor ze even kan kijken of het m’n zus is. Ze wordt er alleen niet creatiever door. Meestal heeft ze een vraag over opgevouwen was waarvan ze niet weet waar het opgeborgen moet worden. Na zeven maanden nog niet weten of de onderbroek van Yara of mij is, vind ik knap werk. Eén die ook altijd goed werkt is vragen of ik wat wil drinken. Ach en hoe kan het anders de vloer van de office moet net op dat moment gemopt worden … Ada en ik hebben er schik van.
Hij weet het nog niet, maar voor de chauffeur gaan we toch echt een andere oplossing zoeken. Hij gaat steeds beroerder rijden en er uit zien. Hij heeft zo’n giga ego dat het hem vreselijk in de weg zit en ons. Er over praten helpt niet meer, 2 dagen later is hij het wer vergeten en verwacht dat we hem toch wel houden.
Wanneer je ego groter is dan je hart heb je een probleem.

De natuur
De afgelopen maanden zijn de bloemen in ons mooie parkje weer tot bloei gekomen. eigenlijk bloeit het hele jaar de struiken wel, maar de periode februari tot en met nu is toch wel mooi om te zien. Iedereen die ons park bezoekt is enthousiast. En ik moet eerlijk bekennen, ik ben nog niet ergens geweest waar er zoveel verschillende struiken, bomen en planten zijn. Het is supergroen nu alles, want sinds een weekje of twee begint het aan de eind van de middag te regenen en gaat zo’n beetje de hele nacht door. En kennelijk is de omgeving supergezond, want we hebben met z’n allen in dat bijna jaar dat we hier zijn maar 1 keer goed beroerd gehad. Dus maak je geen zorgen Nederland, je kunt zeer gezond leven in India, we zijn het levende voorbeeld.

Tijdens onze wandeltochten zien we soms vogels waar we het bestaan niet van weten, zelfs parkieten en kingfishers. Paul kent nu dus al vier vogels: levende, dode, kingfishers en sirenes.

HP Management team
Afgelopen zaterdag hebben we Paul’s management team uitgenodigd bij ons thuis.
Ze kwamen natuurlijk allemaal veel later dan afgesproken. Maar de meeste kwamen dan toch.
We hadden gevraagd om in sport-tenue te komen en zwemkleding mee te nemen.
We hebben ze ontvangen met een oranje drankje, gevulde eieren, salade enzo. Ze waren allemaal wat onwennig geloof ik. Yara had een speurtocht gemaakt – over ons park – erg leuk !
In het clubhuis hebben we toen wat Nederlandse spelletjes gedaan : spijkerpoepen, koekhappen, blikgooien, tafeltennis .. na een beetje zitten en drinken heerlijk gegeten van een buffet wat we bij Herbs & Spices hadden besteld. Als aandenken hebben we ze handdoeken met HP logo en tekst meegegeven voor thuis.
We kregen een mooie bedank-kaart – erg leuk.

Alle andere onderwerpen voor een volgende keer.